Stary Testament

Nowy Testament

Księga Przysłów 29:4-21 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

4. Król utwierdza ziemię sądem, ale kto przyjmuje dary, burzy ją.

5. Człowiek, który pochlebia swemu bliźniemu, rozciąga sieć przed jego nogami.

6. Grzech złego człowieka jest jego sidłem, ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

7. Sprawiedliwy zważa na sprawę ubogich, a niegodziwemu nie zależy na jej poznawaniu.

8. Szydercy prowadzą miasto w sidła, ale mądrzy odwracają gniew.

9. Jeśli mądry człowiek spiera się z głupim, czy się gniewa, czy się śmieje, nie ma pokoju.

10. Krwiożercy nienawidzą prawego, ale sprawiedliwi szukają jego duszy.

11. Głupi ujawnia cały swój umysł, a mądry zachowuje go na później.

12. Jeśli władca słucha kłamstw, to wszyscy jego słudzy są niegodziwi.

13. Ubogi i zdzierca spotykają się, a PAN obu oświeca oczy.

14. Tron króla, który sądzi ubogich według prawdy, będzie umocniony na wieki.

15. Rózga i upomnienia dają mądrość, a samowolne dziecko przynosi wstyd swojej matce.

16. Gdy niegodziwi się mnożą, to mnoży się i przestępstwo, lecz sprawiedliwi ujrzą ich upadek.

17. Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.

18. Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.

19. Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

20. Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.

21. Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.

Czytaj pełny rozdział Księga Przysłów 29