Stary Testament

Nowy Testament

Księga Przysłów 29:17-27 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

17. Karć swego syna, a da ci odpocząć i przyniesie rozkosz twojej duszy.

18. Gdy nie ma proroctwa, lud ginie, a kto przestrzega prawa, jest błogosławiony.

19. Sługi nie poprawi się słowami, bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

20. Widzisz człowieka, który jest pochopny w swoich słowach? Więcej nadziei dla głupca niż dla niego.

21. Kto czule wychowuje sługę od młodości, na ostatek będzie go miał za syna.

22. Człowiek gniewliwy wszczyna spór, a człowiek porywczy mnoży grzechy.

23. Pycha człowieka poniża go, ale pokorny w duchu dostąpi chwały.

24. Wspólnik złodzieja nienawidzi swojej duszy; słyszy przekleństwa, a nie wydaje go.

25. Strach przed człowiekiem zastawia sidła, ale kto ufa PANU, będzie bezpieczny.

26. Wielu zabiega o względy władcy, ale sąd każdego człowieka pochodzi od PANA.

27. Bezbożny budzi odrazę w sprawiedliwych, a kto postępuje uczciwie, budzi odrazę w niegodziwych.

Czytaj pełny rozdział Księga Przysłów 29