Stary Testament

Nowy Testament

Księga Przysłów 17:6-21 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

6. Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.

7. Poważna mowa nie przystoi głupiemu, tym mniej kłamliwe usta dostojnikowi.

8. Dar jest jak drogocenny kamień w oczach tego, kto go posiada; gdziekolwiek z nim zmierza, ma powodzenie.

9. Kto kryje grzech, szuka miłości, a kto wyjawia sprawę, rozdziela przyjaciół.

10. Nagana lepiej działa na rozumnego niż sto razów na głupiego.

11. Zły szuka jedynie buntu; dlatego zostanie wysłany przeciw niemu okrutny posłaniec.

12. Lepiej człowiekowi spotkać się z niedźwiedzicą, której zabrano młode, niż z głupim w jego głupocie.

13. Kto odpłaca złem za dobro, temu zło z domu nie ustąpi.

14. Kto zaczyna kłótnię, jest jak ten, co puszcza wodę; dlatego zaniechaj sporu, zanim wybuchnie.

15. Kto usprawiedliwia niegodziwego i kto potępia sprawiedliwego, obaj budzą odrazę w PANU.

16. Na cóż w ręku głupiego pieniądze, by zdobyć mądrość, skoro nie ma rozumu?

17. Przyjaciel kocha w każdym czasie, a brat rodzi się w nieszczęściu.

18. Nierozumny człowiek daje porękę i ręczy na oczach przyjaciela.

19. Kto kocha grzech, kocha spór, a kto podwyższa swoją bramę, szuka zagłady.

20. Przewrotny w sercu nie znajduje dobra, a kto ma przewrotny język, wpadnie w zło.

21. Kto spłodzi głupca, zrobi to na swój smutek, a ojciec głupiego nie doznaje radości.

Czytaj pełny rozdział Księga Przysłów 17