Stary Testament

Nowy Testament

Księga Przysłów 14:18-32 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

18. Prości ludzie dziedziczą głupotę, a roztropni są koronowani wiedzą.

19. Źli kłaniają się przed dobrymi, a niegodziwi u bram sprawiedliwego.

20. Ubogi jest znienawidzony nawet przez swego bliźniego, a bogaty ma wielu przyjaciół.

21. Kto gardzi swym bliźnim, ten grzeszy, a kto lituje się nad ubogimi, jest błogosławiony.

22. Czyż nie błądzą ci, którzy obmyślają zło? Ale miłosierdzie i prawda są z tymi, którzy obmyślają dobro.

23. Każda praca przynosi pożytek, a puste słowa prowadzą do nędzy.

24. Koroną mądrych jest ich bogactwo, ale głupota głupich pozostaje głupotą.

25. Prawdomówny świadek ocala dusze, a fałszywy mówi kłamstwa.

26. W bojaźni PANA jest mocne zaufanie, a jego synowie będą mieć ucieczkę.

27. Bojaźń PANA jest źródłem życia, by uniknąć sideł śmierci.

28. Liczny lud to chwała króla, a brak ludu to zguba władcy.

29. Nieskory do gniewu jest bardzo roztropny, lecz porywczy wywyższa głupotę.

30. Zdrowe serce jest życiem ciała, a zazdrość jest zgnilizną kości.

31. Kto gnębi ubogiego, uwłacza jego Stwórcy, a czci go ten, kto lituje się nad ubogim.

32. Niegodziwy zostaje wygnany z powodu swojego zła, a sprawiedliwy ma nadzieję nawet w czasie swojej śmierci.

Czytaj pełny rozdział Księga Przysłów 14