16. Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
17. Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
18. Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
19. Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi taki zysk odbiera życie.
20. Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
21. Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
22. Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
23. Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
24. Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
25. Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście przyjąć mojego upomnienia;