12. Lecz ten, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy na zawsze, zasiadł po prawicy Boga;
13. Oczekując odtąd, aż jego nieprzyjaciele będą położeni jako podnóżek pod jego stopy.
14. Jedną bowiem ofiarą uczynił doskonałymi na zawsze tych, którzy są uświęceni.
15. A poświadcza nam to także Duch Święty. Bo powiedziawszy najpierw:
16. Takie jest przymierze, które zawrę z nimi po tych dniach, mówi Pan: Włożę moje prawa w ich serca i wypiszę je na ich umysłach;
17. Potem dodaje: A ich grzechów i nieprawości więcej nie wspomnę.
18. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie potrzeba już ofiary za grzech.
19. Mając więc, bracia, śmiałość, aby przez krew Jezusa wejść do Najświętszego Miejsca;
20. Drogą nową i żywą, którą zapoczątkował dla nas przez zasłonę, to jest przez swoje ciało;
21. I mając wielkiego kapłana nad domem Bożym;
22. Zbliżmy się ze szczerym sercem, w pełni wiary, mając serca oczyszczone od złego sumienia i ciało obmyte czystą wodą.
23. Trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się, bo wierny jest ten, który obiecał.
24. I okazujmy staranie jedni o drugich, by pobudzać się do miłości i dobrych uczynków;
25. Nie opuszczając naszego wspólnego zgromadzenia, jak to niektórzy mają w zwyczaju, ale zachęcając się nawzajem, i to tym bardziej, im bardziej widzicie, że zbliża się ten dzień.
26. Jeśli bowiem dobrowolnie grzeszymy po otrzymaniu poznania prawdy, to nie pozostaje już ofiara za grzechy;