Stary Testament

Nowy Testament

Filipian 2:8-20 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

8. A z postawy uznany za człowieka, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.

9. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i darował mu imię, które jest ponad wszelkie imię;

10. Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie, na ziemi i pod ziemią.

11. I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

12. Dlatego, moi umiłowani, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność, z bojaźnią i drżeniem wykonujcie swoje zbawienie.

13. Bóg bowiem sprawia w was i chęć, i wykonanie według jego upodobania.

14. Wszystko czyńcie bez szemrania i sporów;

15. Abyście byli nienagannymi i niewinnymi dziećmi Bożymi, bez zarzutu pośród narodu złego i przewrotnego, wśród którego świecicie jak światła na świecie;

16. Zachowując słowo życia, abym mógł się chlubić w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno pracowałem.

17. Lecz choćbym został złożony na ofiarę i w posłudze waszej wiary, raduję się i cieszę z wami wszystkimi.

18. Z tego i wy radujcie się i cieszcie ze mną.

19. A mam nadzieję w Panu Jezusie, że wkrótce poślę do was Tymoteusza, abym został pocieszony, dowiedziawszy się, co się u was dzieje.

20. Nie mam bowiem nikogo o równych jemu myślach, który by się szczerze troszczył o wasze sprawy.

Czytaj pełny rozdział Filipian 2