Stary Testament

Nowy Testament

Filipian 2:1-14 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

1. Jeśli więc jest jakieś pocieszenie w Chrystusie, jeśli jakaś pociecha miłości, jeśli jakaś wspólnota Ducha, jeśli jakieś współczucie i miłosierdzie;

2. Dopełnijcie mojej radości, bądźcie tej samej myśli, mając tę samą miłość, będąc zgodni i jednomyślni;

3. Nie czyńcie nic z kłótliwości ani z próżnej chwały, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie.

4. Niech każdy dba nie tylko o to, co jego, ale i o to, co innych.

5. Niech będzie w was takie nastawienie umysłu, jakie też było w Chrystusie Jezusie;

6. Który, będąc w postaci Boga, nie uważał bycia równym Bogu za grabież;

7. Lecz ogołocił samego siebie, przyjmując postać sługi i stając się podobny do ludzi;

8. A z postawy uznany za człowieka, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.

9. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i darował mu imię, które jest ponad wszelkie imię;

10. Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie, na ziemi i pod ziemią.

11. I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

12. Dlatego, moi umiłowani, tak jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz, pod moją nieobecność, z bojaźnią i drżeniem wykonujcie swoje zbawienie.

13. Bóg bowiem sprawia w was i chęć, i wykonanie według jego upodobania.

14. Wszystko czyńcie bez szemrania i sporów;

Czytaj pełny rozdział Filipian 2