16. Już nie jako sługę, lecz więcej niż sługę, jako brata umiłowanego, zwłaszcza dla mnie, a tym bardziej dla ciebie, i w ciele, i w Panu.
17. Jeżeli więc masz mnie za przyjaciela, przyjmij go jak mnie.
18. A jeśli wyrządził ci jakąś szkodę albo jest ci coś winien, policz to na mój rachunek.
19. Ja, Paweł, napisałem własnoręcznie, ja zapłacę, by nie mówić już o tym, że jesteś mi winien samego siebie.
20. Tak, bracie, niech ja dzięki tobie doznam radości w Panu, pokrzep moje serce w Panu.
21. Napisałem ci, będąc pewny twego posłuszeństwa, wiedząc, że uczynisz nawet więcej, niż mówię.
22. A zarazem przygotuj mi też gościnę; mam bowiem ufność, że dzięki waszym modlitwom będę wam oddany.
23. Pozdrawiają cię Epafras, mój współwięzień w Chrystusie Jezusie;
24. Marek, Arystarch, Demas, Łukasz – moi współpracownicy.
25. Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa niech będzie z waszym duchem. Amen.