1. A Jezus, widząc tłumy, wszedł na górę, a gdy usiadł, podeszli do niego jego uczniowie.
2. Wtedy otworzył usta i nauczał ich:
3. Błogosławieni ubodzy w duchu, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie.
4. Błogosławieni, którzy się smucą, ponieważ oni będą pocieszeni.
5. Błogosławieni cisi, ponieważ oni odziedziczą ziemię.
6. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, ponieważ oni będą nasyceni.
7. Błogosławieni miłosierni, ponieważ oni dostąpią miłosierdzia.
8. Błogosławieni czystego serca, ponieważ oni zobaczą Boga.
9. Błogosławieni czyniący pokój, ponieważ oni będą nazwani synami Bożymi.
10. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie z powodu sprawiedliwości, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie.
11. Błogosławieni jesteście, gdy z mego powodu będą wam złorzeczyć, prześladować was i mówić kłamliwie wszystko, co złe, przeciwko wam.
12. Radujcie się i weselcie, ponieważ obfita jest wasza nagroda w niebie; tak bowiem prześladowali proroków, którzy byli przed wami.
13. Wy jesteście solą ziemi; lecz jeśli sól zwietrzeje, czym ją posolą? Na nic się już nie przyda, tylko na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi.
14. Wy jesteście światłością świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze.
15. Nie zapala się świecy i nie stawia jej pod naczyniem, ale na świeczniku, i świeci wszystkim, którzy są w domu.
16. Tak niech wasza światłość świeci przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili waszego Ojca, który jest w niebie.
17. Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić.