Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Mateusza 22:34-46 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

34. Lecz gdy faryzeusze usłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zeszli się razem.

35. I jeden z nich, znawca prawa, wystawiając go na próbę, spytał:

36. Nauczycielu, które przykazanie w prawie jest największe?

37. A Jezus mu odpowiedział: Będziesz miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą i całym swym umysłem.

38. To jest pierwsze i największe przykazanie.

39. A drugie jest do niego podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie.

40. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.

41. A gdy faryzeusze byli zebrani, Jezus ich zapytał:

42. Co sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Odpowiedzieli mu: Dawida.

43. I powiedział im: Jakże więc Dawid w Duchu nazywa go Panem, mówiąc:

44. Powiedział Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy?

45. Jeśli więc Dawid nazywa go Panem, to jakże może być jego synem?

46. I nikt nie mógł mu odpowiedzieć ani słowa. Od tego też dnia nikt nie śmiał go więcej pytać.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Mateusza 22