Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Mateusza 22:18-32 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

18. Ale Jezus poznał ich niegodziwość i powiedział: Czemu wystawiacie mnie na próbę, obłudnicy?

19. Pokażcie mi monetę podatkową. I podali mu grosz.

20. A on ich zapytał: Czyj to wizerunek i napis?

21. Odpowiedzieli mu: Cesarza. Wtedy powiedział im: Oddajcie więc cesarzowi to, co należy do cesarza, a Bogu to, co należy do Boga.

22. A gdy to usłyszeli, zdziwili się, zostawili go i odeszli.

23. Tego dnia przyszli do niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:

24. Nauczycielu, Mojżesz powiedział: Jeśli ktoś umrze, nie mając dzieci, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu.

25. Było więc u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a nie mając potomstwa, zostawił żonę swemu bratu.

26. Podobnie drugi i trzeci, aż do siódmego.

27. A w końcu po wszystkich umarła też ta kobieta.

28. Żoną którego z tych siedmiu będzie więc przy zmartwychwstaniu? Gdyż wszyscy ją mieli za żonę.

29. A Jezus im odpowiedział: Błądzicie, nie znając Pisma ani mocy Boga.

30. Przy zmartwychwstaniu bowiem ani nie będą się żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie Boga w niebie.

31. A co do zmartwychwstania umarłych, czy nie czytaliście, co wam zostało powiedziane przez Boga:

32. Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba? Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Mateusza 22