Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Mateusza 12:16-28 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

16. I przykazał im, aby go nie ujawniali;

17. Żeby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza, który powiedział:

18. Oto mój sługa, którego wybrałem, mój umiłowany, w którym moja dusza ma upodobanie. Złożę na nim mojego Ducha, a on ogłosi sąd narodom.

19. Nie będzie się spierał ani krzyczał i nikt nie usłyszy na ulicach jego głosu.

20. Trzciny nadłamanej nie dołamie, a knota tlącego się nie zagasi, dopóki nie doprowadzi sądu do zwycięstwa.

21. A w jego imieniu narody będą pokładać nadzieję.

22. Wtedy przyprowadzono do niego opętanego, który był ślepy i niemy. I uzdrowił go tak, że ten ślepy i niemy mówił i widział.

23. A wszyscy ludzie, zdumieni, mówili: Czyż to nie jest syn Dawida?

24. Ale faryzeusze, usłyszawszy to, powiedzieli: On nie wypędza demonów inaczej, jak tylko przez Belzebuba, władcę demonów.

25. Lecz Jezus, znając ich myśli, powiedział im: Każde królestwo podzielone wewnętrznie pustoszeje i żadne miasto albo dom podzielony wewnętrznie nie przetrwa.

26. A jeśli szatan wypędza szatana, jest podzielony wewnętrznie. Jakże więc przetrwa jego królestwo?

27. Jeśli ja przez Belzebuba wypędzam demony, to przez kogo wypędzają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami.

28. A jeśli ja wypędzam demony Duchem Bożym, to przyszło do was królestwo Boże.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Mateusza 12