Rozdziały

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16

Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Marka 15 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

1. Wczesnym rankiem naczelni kapłani, naradziwszy się razem ze starszymi, uczonymi w Piśmie i całą Radą, związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi.

2. A Piłat zapytał go: Czy ty jesteś królem Żydów? On mu odpowiedział: Ty sam to mówisz.

3. I oskarżali go naczelni kapłani o wiele rzeczy, ale on nic nie odpowiedział.

4. Wtedy Piłat znowu go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak wiele zeznają przeciwko tobie.

5. Jezus jednak nic nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.

6. Na święto miał on zwyczaj wypuszczać im jednego więźnia, o którego prosili.

7. A był jeden, zwany Barabaszem, więziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili zabójstwo.

8. I tłum zaczął wołać i prosić, żeby zrobił to, co zawsze dla nich robił.

9. Lecz Piłat im odpowiedział: Chcecie, abym wam wypuścił króla Żydów?

10. Wiedział bowiem, że naczelni kapłani wydali go z zawiści.

11. Ale naczelni kapłani podburzyli tłum, żeby raczej wypuścił im Barabasza.

12. A Piłat znowu im odpowiedział: Cóż więc chcecie, abym uczynił z tym, którego nazywacie królem Żydów?

13. A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!

14. Wtedy Piłat zapytał: Cóż on złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej wołali: Ukrzyżuj go!

15. Piłat więc, chcąc zadowolić tłum, wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczował i wydał im na ukrzyżowanie.

16. Żołnierze wprowadzili go do sali, czyli do ratusza, i zwołali cały oddział.

17. Potem ubrali go w purpurę, a uplótłszy koronę z cierni, włożyli mu na głowę.

18. I zaczęli go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów!

19. Bili go trzciną po głowie i pluli na niego, a upadając na kolana, oddawali mu pokłon.

20. A gdy go wyszydzili, zdjęli z niego purpurę, ubrali go w jego własne szaty i wyprowadzili na ukrzyżowanie.

21. I przymusili przechodzącego obok niejakiego Szymona z Cyreny, który szedł z pola, ojca Aleksandra i Rufusa, aby niósł jego krzyż.

22. I przyprowadzili go na miejsce zwane Golgota, co się tłumaczy: Miejsce Czaszki.

23. Dawali mu do picia wino z mirrą, ale go nie przyjął.

24. A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili jego szaty, rzucając o nie losy, by rozstrzygnąć, co kto ma wziąć.

25. A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali.

26. Był też napis z podaniem jego winy: Król Żydów.

27. I ukrzyżowali z nim dwóch bandytów, jednego po prawej, a drugiego po jego lewej stronie.

28. Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet złoczyńców.

29. A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili mu, kiwając głowami i mówiąc: Ej! Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni ją odbudowujesz;

30. Ratuj samego siebie i zejdź z krzyża!

31. Podobnie naczelni kapłani wraz z uczonymi w Piśmie, naśmiewając się, mówili między sobą: Innych ratował, a samego siebie uratować nie może.

32. Niech Chrystus, król Izraela, zejdzie teraz z krzyża, żebyśmy ujrzeli i uwierzyli. Urągali mu także ci, którzy byli z nim ukrzyżowani.

33. A gdy była szósta godzina, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.

34. O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachthani? – co się tłumaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?

35. A niektórzy ze stojących tam ludzi, usłyszawszy to, mówili: Woła Eliasza.

36. Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę octem i włożywszy na trzcinę, dał mu pić, mówiąc: Przestańcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć.

37. A Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.

38. I rozerwała się na pół zasłona świątyni, od góry aż do dołu.

39. A setnik, który stał naprzeciw, widząc, że tak wołając, oddał ducha, powiedział: Ten człowiek prawdziwie był Synem Bożym.

40. Były tam też kobiety, które przypatrywały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome.

41. One to, gdy jeszcze był w Galilei, chodziły za nim i usługiwały mu. Było też wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy.

42. A ponieważ był dzień przygotowania, który jest przed szabatem, i nastał już wieczór;

43. Przyszedł Józef z Arymatei, ważny członek Rady, który sam też oczekiwał królestwa Bożego, śmiało wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.

44. A Piłat zdziwił się, że już nie żyje, i zawoławszy setnika, zapytał go, czy dawno umarł.

45. I upewniony przez setnika, wydał ciało Józefowi.

46. Ten kupił płótno, zdjął go, owinął płótnem i złożył w grobowcu, który był wykuty w skale, a przed wejście do grobowca zatoczył kamień.

47. A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa, patrzyły, gdzie go złożono.