Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 8:6-15 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

6. Inne padło na skałę, a gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci.

7. Inne zaś padło między ciernie, ale ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je.

8. A jeszcze inne padło na dobrą ziemię, a gdy wzrosło, wydało plon stokrotny. To powiedziawszy, zawołał: Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.

9. I pytali go jego uczniowie: Co znaczy ta przypowieść?

10. A on im powiedział: Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, ale innym opowiada się w przypowieściach, aby patrząc, nie widzieli i słysząc, nie rozumieli.

11. A takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże.

12. Tymi przy drodze są ci, którzy słuchają; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, aby nie uwierzyli i nie zostali zbawieni.

13. A tymi na skale są ci, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo. Nie mają jednak korzenia, wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują.

14. To zaś, które padło między ciernie, to są ci, którzy słuchają słowa, ale odchodzą i przez troski, bogactwa i rozkosze życia zostają zagłuszeni i nie wydają owocu.

15. Lecz to, które padło na dobrą ziemię, to są ci, którzy szczerym i dobrym sercem usłyszeli słowo i zachowują je, i wydają owoc w cierpliwości.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 8