Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 8:1-12 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

1. Następnie chodził po miastach i po wioskach, głosząc i opowiadając ewangelię królestwa Bożego. A było z nim dwunastu;

2. I kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i chorób: Maria, zwana Magdaleną, z której wyszło siedem demonów;

3. Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda, Zuzanna i wiele innych, które służyły mu swoimi dobrami.

4. A gdy zeszło się wielu ludzi i z różnych miast przychodzili do niego, powiedział w przypowieści:

5. Siewca wyszedł siać swoje ziarno. A gdy siał, jedno padło przy drodze i zostało podeptane, a ptaki niebieskie wydziobały je.

6. Inne padło na skałę, a gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci.

7. Inne zaś padło między ciernie, ale ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je.

8. A jeszcze inne padło na dobrą ziemię, a gdy wzrosło, wydało plon stokrotny. To powiedziawszy, zawołał: Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.

9. I pytali go jego uczniowie: Co znaczy ta przypowieść?

10. A on im powiedział: Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, ale innym opowiada się w przypowieściach, aby patrząc, nie widzieli i słysząc, nie rozumieli.

11. A takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże.

12. Tymi przy drodze są ci, którzy słuchają; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, aby nie uwierzyli i nie zostali zbawieni.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 8