Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 3:2-10 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

2. Za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza doszło słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.

3. I obchodził całą okolicę nad Jordanem, głosząc chrzest pokuty na przebaczenie grzechów.

4. Jak jest napisane w księdze słów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Pana, prostujcie jego ścieżki.

5. Każda dolina będzie wypełniona, a każda góra i pagórek będą zniżone; to, co krzywe, wyprostuje się, a wyboiste drogi będą gładkie.

6. I ujrzy wszelkie ciało zbawienie Boże.

7. Mówił więc do tłumów, które przychodziły, aby ich ochrzcił: Plemię żmijowe, któż was ostrzegł, żebyście uciekali przed przyszłym gniewem?

8. Wydajcie więc owoce godne pokuty i nie zaczynajcie sobie wmawiać: Naszym ojcem jest Abraham. Mówię wam bowiem, że Bóg i z tych kamieni może wzbudzić dzieci Abrahamowi.

9. A już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień.

10. I pytali go ludzie: Cóż więc mamy czynić?

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 3