Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 24:30-38 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

30. A gdy siedział z nimi za stołem, wziął chleb, pobłogosławił i łamiąc, podawał im.

31. Wtedy otworzyły się im oczy i poznali go, lecz on zniknął im z oczu.

32. I mówili między sobą: Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma?

33. A wstawszy o tej godzinie, wrócili do Jerozolimy i zastali zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi byli.

34. Ci mówili: Pan naprawdę zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.

35. Oni zaś opowiedzieli, co się stało w drodze i jak go poznali przy łamaniu chleba.

36. A gdy to mówili, sam Jezus stanął pośród nich i powiedział do nich: Pokój wam.

37. A oni się zlękli i przestraszeni myśleli, że widzą ducha.

38. I zapytał ich: Czemu się boicie i czemu myśli budzą się w waszych sercach?

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 24