Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 20:7-16 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

7. I odpowiedzieli, że nie wiedzą, skąd pochodził.

8. Wtedy Jezus im powiedział: To i ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię.

9. I zaczął mówić do ludzi taką przypowieść: Pewien człowiek założył winnicę, wydzierżawił ją rolnikom i wyjechał na dłuższy czas.

10. A we właściwym czasie posłał sługę do rolników, aby mu dali część z plonów winnicy. Lecz oni go pobili i odesłali z niczym.

11. Ponownie posłał innego sługę, ale oni i tego pobili, znieważyli i odesłali z niczym.

12. Posłał jeszcze trzeciego, a oni również jego poranili i wyrzucili.

13. Wtedy pan winnicy powiedział: Co mam zrobić? Poślę mego umiłowanego syna, może go uszanują, gdy go zobaczą.

14. Lecz gdy rolnicy go zobaczyli, naradzali się między sobą i mówili: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.

15. I wyrzuciwszy go z winnicy, zabili. Cóż więc zrobi z nimi pan winnicy?

16. Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę odda innym. Gdy oni to usłyszeli, powiedzieli: Nie daj Boże!

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 20