Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 20:21-32 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

21. I zapytali go: Nauczycielu, wiemy, że dobrze mówisz i uczysz, i nie masz względu na osobę, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz.

22. Czy wolno nam płacić podatek cesarzowi, czy nie?

23. Ale on, przejrzawszy ich podstęp, powiedział do nich: Czemu wystawiacie mnie na próbę?

24. Pokażcie mi grosz. Czyj nosi wizerunek i napis? I odpowiedzieli: Cesarza.

25. Wtedy on im powiedział: Oddajcie więc cesarzowi to, co należy do cesarza, a Bogu to, co należy do Boga.

26. I nie mogli go złapać za słowo w obecności ludu. Zdziwieni jego odpowiedzią, zamilkli.

27. Wówczas przyszli niektórzy z saduceuszy, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:

28. Nauczycielu, Mojżesz nam napisał: Jeśli czyjś brat umrze, mając żonę, a umrze bezdzietnie, to jego brat ma pojąć jego żonę i wzbudzić potomstwo swemu bratu.

29. Było więc siedmiu braci, z których pierwszy ożenił się i umarł bezdzietnie.

30. I ożenił się z nią drugi, lecz i ten umarł bezdzietnie.

31. Potem ożenił się z nią także trzeci, podobnie aż do siódmego, a nie zostawiwszy dzieci, poumierali.

32. W końcu umarła też ta kobieta.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 20