Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 2:31-44 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

31. Które przygotowałeś wobec wszystkich ludzi;

32. Światłość na oświecenie pogan i chwałę twego ludu, Izraela.

33. A Józef i jego matka dziwili się temu, co o nim mówiono.

34. I błogosławił im Symeon, i powiedział do Marii, jego matki: Oto ten położony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, przeciwko któremu będą mówić;

35. (I twoją duszę miecz przeniknie), aby myśli wielu serc zostały objawione.

36. A była tam prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera, która była w bardzo podeszłym wieku, a żyła siedem lat z mężem od swego dziewictwa.

37. A była wdową mającą około osiemdziesięciu czterech lat, która nie opuszczała świątyni, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą.

38. Ona też, przyszedłszy w tej właśnie chwili, dziękowała Panu i mówiła o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia w Jerozolimie.

39. A gdy wykonali wszystko według prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta, Nazaretu.

40. Dziecko zaś rosło i umacniało się w duchu, będąc pełne mądrości, a łaska Boga była nad nim.

41. A jego rodzice chodzili co roku do Jerozolimy na święto Paschy.

42. I gdy miał dwanaście lat, poszli do Jerozolimy, zgodnie ze zwyczajem tego święta.

43. A gdy minęły te dni i już wracali, dziecię Jezus zostało w Jerozolimie, ale Józef i jego matka o tym nie wiedzieli.

44. Lecz sądząc, że jest w towarzystwie podróżnych, przeszli dzień drogi i szukali go wśród krewnych i znajomych.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 2