28. Wtedy on, wziąwszy go na ręce, chwalił Boga i mówił:
29. Teraz pozwalasz odejść twemu słudze, Panie, w pokoju, według twego słowa;
30. Gdyż moje oczy ujrzały twoje zbawienie;
31. Które przygotowałeś wobec wszystkich ludzi;
32. Światłość na oświecenie pogan i chwałę twego ludu, Izraela.
33. A Józef i jego matka dziwili się temu, co o nim mówiono.
34. I błogosławił im Symeon, i powiedział do Marii, jego matki: Oto ten położony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, przeciwko któremu będą mówić;
35. (I twoją duszę miecz przeniknie), aby myśli wielu serc zostały objawione.
36. A była tam prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera, która była w bardzo podeszłym wieku, a żyła siedem lat z mężem od swego dziewictwa.
37. A była wdową mającą około osiemdziesięciu czterech lat, która nie opuszczała świątyni, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą.
38. Ona też, przyszedłszy w tej właśnie chwili, dziękowała Panu i mówiła o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia w Jerozolimie.
39. A gdy wykonali wszystko według prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta, Nazaretu.
40. Dziecko zaś rosło i umacniało się w duchu, będąc pełne mądrości, a łaska Boga była nad nim.
41. A jego rodzice chodzili co roku do Jerozolimy na święto Paschy.
42. I gdy miał dwanaście lat, poszli do Jerozolimy, zgodnie ze zwyczajem tego święta.
43. A gdy minęły te dni i już wracali, dziecię Jezus zostało w Jerozolimie, ale Józef i jego matka o tym nie wiedzieli.
44. Lecz sądząc, że jest w towarzystwie podróżnych, przeszli dzień drogi i szukali go wśród krewnych i znajomych.
45. A gdy go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, szukając go.
46. A po trzech dniach znaleźli go siedzącego w świątyni wśród nauczycieli, słuchającego i pytającego ich.
47. I wszyscy, którzy go słuchali, zdumiewali się jego rozumem i odpowiedziami.