Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 17:10-21 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

10. Także i wy, gdy zrobicie wszystko, co wam nakazano, mówcie: Sługami nieużytecznymi jesteśmy. Zrobiliśmy to, co powinniśmy byli zrobić.

11. A w drodze do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei.

12. Gdy wchodził do pewnej wioski, wyszło mu naprzeciw dziesięciu trędowatych mężczyzn, którzy stanęli z daleka.

13. I donośnym głosem zawołali: Jezusie, Mistrzu, zmiłuj się nad nami!

14. Kiedy ich zobaczył, powiedział do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni.

15. Lecz jeden z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem.

16. I upadł na twarz do jego nóg, dziękując mu. A był to Samarytanin.

17. Jezus zaś odezwał się: Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu?

18. Nie znalazł się nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec.

19. I powiedział do niego: Wstań, idź! Twoja wiara cię uzdrowiła.

20. Zapytany zaś przez faryzeuszy, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie.

21. I nie powiedzą: Oto tu, albo: Oto tam jest. Królestwo Boże bowiem jest wewnątrz was.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 17