Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 1:8-22 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

8. A gdy pełnił służbę kapłańską przed Bogiem w kolejności swojej zmiany;

9. Zgodnie ze zwyczajem urzędu kapłańskiego padł na niego los, aby wejść do świątyni Pana i palić kadzidło.

10. A cała rzesza ludzi modliła się na zewnątrz w czasie kadzenia.

11. Wtedy ukazał mu się anioł Pana stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia.

12. I przeraził się Zachariasz na jego widok, i ogarnął go strach.

13. Lecz anioł powiedział do niego: Nie bój się, Zachariaszu, bo twoja modlitwa została wysłuchana. Elżbieta, twoja żona, urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan.

14. Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu będzie się radować z jego narodzin.

15. Będzie bowiem wielki w oczach Pana. Nie będzie pił wina ani mocnego napoju i zostanie napełniony Duchem Świętym już w łonie swojej matki.

16. I wielu z synów Izraela nawróci do Pana, ich Boga.

17. On bowiem pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliasza, aby zwrócić serca ojców ku dzieciom, a opornych ku roztropności sprawiedliwych, aby przygotować Panu lud gotowy.

18. I powiedział Zachariasz do anioła: Po czym to poznam? Bo ja jestem stary i moja żona jest w podeszłym wieku.

19. A anioł mu odpowiedział: Ja jestem Gabriel, który stoi przed Bogiem. Zostałem posłany, aby mówić do ciebie i przynieść ci tę radosną nowinę.

20. I będziesz niemy, i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, kiedy się to stanie, dlatego że nie uwierzyłeś moim słowom, które się wypełnią w swoim czasie.

21. A ludzie czekali na Zachariasza i dziwili się, że tak długo przebywa w świątyni.

22. Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić. I zrozumieli, że miał widzenie w świątyni, bo dawał im znaki, i pozostał niemy.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 1