Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Łukasza 1:66-80 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

66. Wszyscy zaś, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i mówili: Cóż to będzie za dziecko? I była z nim ręka Pańska.

67. A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony Duchem Świętym, prorokował:

68. Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Izraela, bo nawiedził i odkupił swój lud;

69. I wzbudził nam róg zbawienia w domu Dawida, swego sługi;

70. Jak mówił przez usta swoich świętych proroków, którzy byli od wieków;

71. Że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;

72. Aby okazać miłosierdzie naszym ojcom i przypomnieć swoje święte przymierze;

73. I przysięgę, którą złożył Abrahamowi, naszemu ojcu;

74. Że nam da, abyśmy mu służyli bez lęku, wybawieni z ręki naszych nieprzyjaciół;

75. W świętości i sprawiedliwości przed nim po wszystkie dni naszego życia.

76. A ty, dziecko, będziesz nazwane prorokiem Najwyższego, bo pójdziesz przed obliczem Pana, aby przygotować jego drogi;

77. I żeby jego ludowi dać poznać zbawienie przez przebaczenie mu grzechów;

78. Dzięki serdecznemu miłosierdziu naszego Boga, przez które nawiedził nas wschód słońca z wysoka;

79. Aby oświecić siedzących w ciemności i w cieniu śmierci, aby skierować nasze kroki na drogę pokoju.

80. A dziecko rosło i umacniało się w duchu, i przebywało na pustyniach aż do dnia ukazania się przed Izraelem.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Łukasza 1