Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Jana 9:4-11 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

4. Ja muszę wykonywać dzieła tego, który mnie posłał, dopóki jest dzień. Nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać.

5. Dopóki jestem na świecie, jestem światłością świata.

6. To powiedziawszy, splunął na ziemię, zrobił błoto ze śliny i pomazał tym błotem oczy ślepego.

7. I powiedział do niego: Idź, umyj się w sadzawce Siloam – co się tłumaczy: Posłany. Poszedł więc, umył się i wrócił, widząc.

8. A sąsiedzi i ci, którzy go przedtem widywali ślepego, mówili: Czy to nie jest ten, który siadał i żebrał?

9. Jedni mówili: To on. A inni: Jest do niego podobny. Lecz on mówił: To ja jestem.

10. Wtedy zapytali go: Jak zostały otworzone twoje oczy?

11. A on odpowiedział: Człowiek, którego nazywają Jezusem, zrobił błoto, pomazał moje oczy i powiedział do mnie: Idź do sadzawki Siloam i umyj się. Poszedłem więc, umyłem się i przejrzałem.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Jana 9