Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Jana 5:29-39 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

29. I ci, którzy dobrze czynili, wyjdą na zmartwychwstanie do życia, ale ci, którzy źle czynili, na zmartwychwstanie na potępienie.

30. Ja sam od siebie nie mogę nic czynić. Jak słyszę, tak sądzę, a mój sąd jest sprawiedliwy, bo nie szukam swojej woli, ale woli tego, który mnie posłał, Ojca.

31. Jeśli ja świadczę sam o sobie, moje świadectwo nie jest prawdziwe.

32. Jest ktoś inny, kto świadczy o mnie, i wiem, że świadectwo, które daje o mnie, jest prawdziwe.

33. Wy posłaliście do Jana, a on dał świadectwo prawdzie.

34. Lecz ja nie przyjmuję świadectwa od człowieka, ale to mówię, abyście byli zbawieni.

35. On był płonącą i świecącą lampą, a wy chcieliście do czasu radować się w jego światłości.

36. Ale ja mam świadectwo większe niż Jana. Dzieła bowiem, które Ojciec dał mi do wykonania, te właśnie dzieła, które czynię, świadczą o mnie, że Ojciec mnie posłał.

37. A Ojciec, który mnie posłał, on świadczył o mnie. Nigdy nie słyszeliście jego głosu ani nie widzieliście jego postaci.

38. I nie macie jego słowa trwającego w was, bo temu, którego on posłał, nie wierzycie.

39. Badajcie Pisma; sądzicie bowiem, że w nich macie życie wieczne, a one dają świadectwo o mnie.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Jana 5