Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Jana 12:37-47 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

37. A choć tak wiele cudów uczynił wobec nich, jednak nie uwierzyli w niego;

38. Aby się wypełniło słowo, które powiedział prorok Izajasz: Panie, któż uwierzył naszemu głoszeniu? I komu ramię Pańskie zostało objawione?

39. Dlatego nie mogli uwierzyć, bo jeszcze Izajasz powiedział:

40. Zaślepił ich oczy i zatwardził ich serce, aby oczami nie widzieli i sercem nie zrozumieli, aby się nie nawrócili, żebym ich nie uzdrowił.

41. To powiedział Izajasz, gdy widział jego chwałę i mówił o nim.

42. Jednak i z przełożonych wielu uwierzyło w niego, ale z powodu faryzeuszy nie wyznawali go, aby nie wyłączono ich z synagogi.

43. Umiłowali bowiem chwałę ludzką bardziej niż chwałę Bożą.

44. A Jezus wołał: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał.

45. I kto mnie widzi, widzi tego, który mnie posłał.

46. Ja, światłość, przyszedłem na świat, aby każdy, kto wierzy we mnie, nie pozostał w ciemności.

47. A jeśli ktoś słucha moich słów, a nie uwierzy, ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, żeby sądzić świat, ale żeby zbawić świat.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Jana 12