Stary Testament

Nowy Testament

Ewangelia Jana 12:32-43 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

32. A ja, jeśli będę wywyższony nad ziemię, pociągnę wszystkich do siebie.

33. A mówił to, dając znać, jaką śmiercią miał umrzeć.

34. Ludzie mu odpowiedzieli: Dowiedzieliśmy się z prawa, że Chrystus trwa na wieki. Jakże więc ty możesz mówić, że Syn Człowieczy musi być wywyższony? Któż to jest Syn Człowieczy?

35. Wtedy Jezus powiedział im: Jeszcze przez krótki czas jest z wami światłość. Chodźcie więc, dopóki macie światłość, żeby was ciemność nie ogarnęła. Bo kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie.

36. Dopóki macie światłość, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. Gdy Jezus to powiedział, odszedł i ukrył się przed nimi.

37. A choć tak wiele cudów uczynił wobec nich, jednak nie uwierzyli w niego;

38. Aby się wypełniło słowo, które powiedział prorok Izajasz: Panie, któż uwierzył naszemu głoszeniu? I komu ramię Pańskie zostało objawione?

39. Dlatego nie mogli uwierzyć, bo jeszcze Izajasz powiedział:

40. Zaślepił ich oczy i zatwardził ich serce, aby oczami nie widzieli i sercem nie zrozumieli, aby się nie nawrócili, żebym ich nie uzdrowił.

41. To powiedział Izajasz, gdy widział jego chwałę i mówił o nim.

42. Jednak i z przełożonych wielu uwierzyło w niego, ale z powodu faryzeuszy nie wyznawali go, aby nie wyłączono ich z synagogi.

43. Umiłowali bowiem chwałę ludzką bardziej niż chwałę Bożą.

Czytaj pełny rozdział Ewangelia Jana 12