Stary Testament

Nowy Testament

Dzieje Apostolskie 8:1-16 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

1. A Saul zgodził się na zabicie go. W tym czasie zaczęło się wielkie prześladowanie kościoła w Jerozolimie i wszyscy oprócz apostołów rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii.

2. Szczepana zaś pogrzebali bogobojni ludzie i bardzo go opłakiwali.

3. Tymczasem Saul niszczył kościół. Wchodził do domów, wywlekał mężczyzn i kobiety i wtrącał ich do więzienia.

4. A ci, którzy się rozproszyli, szli wszędzie, głosząc słowo Boże.

5. Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa.

6. A lud jednomyślnie przyjmował to, co mówił Filip, gdy go słyszeli i widzieli cuda, które czynił.

7. Duchy nieczyste bowiem wychodziły z donośnym krzykiem z wielu, którzy je mieli. Wielu też sparaliżowanych i ułomnych zostało uzdrowionych.

8. I wielka radość zapanowała w tym mieście.

9. A pewien człowiek o imieniu Szymon, który wcześniej w tym mieście zajmował się czarami, mamił lud Samarii, twierdząc, że jest kimś wielkim.

10. Liczyli się z nim wszyscy od najmniejszego do największego, mówiąc: Ten człowiek jest tą wielką mocą Boga.

11. A liczyli się z nim dlatego, że od dłuższego czasu mamił ich swoimi czarami.

12. A gdy uwierzyli Filipowi, który głosił o królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, chrzcili się zarówno mężczyźni, jak i kobiety.

13. Uwierzył też sam Szymon, a gdy się ochrzcił, trzymał się Filipa i zdumiewał się, widząc cuda i wielkie znaki, jakie się działy.

14. Kiedy apostołowie, którzy byli w Jerozolimie, usłyszeli, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana;

15. Którzy przyszli tam i modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego.

16. Na żadnego z nich bowiem jeszcze nie zstąpił. Byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa.

Czytaj pełny rozdział Dzieje Apostolskie 8