Stary Testament

Nowy Testament

Dzieje Apostolskie 10:7-14 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

7. A gdy anioł, który mówił z Korneliuszem, odszedł, ten zawołał dwóch swoich sług i pobożnego żołnierza spośród tych, którzy stale mu posługiwali;

8. I opowiedziawszy im wszystko, posłał ich do Jafy.

9. A nazajutrz, gdy byli w drodze i zbliżali się do miasta, około godziny szóstej Piotr wszedł na dach, aby się modlić.

10. A będąc głodnym, chciał coś zjeść. Gdy zaś przygotowywano mu posiłek, wpadł w zachwycenie.

11. Zobaczył otwarte niebo i zstępujący na niego jakiś przedmiot, podobny do wielkiego płótna, związany ze sobą czterema końcami i spuszczany ku ziemi.

12. Były w nim wszelkie czworonożne zwierzęta ziemskie, bestie, gady i ptaki nieba.

13. I odezwał się do niego głos: Wstań, Piotrze, zabijaj i jedz.

14. A Piotr odpowiedział: Żadną miarą, Panie, bo nigdy nie jadłem niczego pospolitego lub nieczystego.

Czytaj pełny rozdział Dzieje Apostolskie 10