Stary Testament

Nowy Testament

1 Jana 2:7-13 Uwspółcześniona Biblia Gdańska (PUBG)

7. Bracia, nie piszę wam nowego przykazania, ale przykazanie stare, które mieliście od początku. Tym starym przykazaniem jest słowo, które słyszeliście od początku.

8. Zarazem piszę wam nowe przykazanie, które jest prawdziwe w nim i w was, ponieważ ciemność przemija, a prawdziwa światłość już świeci.

9. Kto mówi, że jest w światłości, a nienawidzi swego brata, dotąd jeszcze jest w ciemności.

10. Kto miłuje swego brata, trwa w światłości i nie ma w nim powodu do upadku.

11. Lecz kto nienawidzi swego brata, jest w ciemności i chodzi w ciemności, i nie wie, dokąd idzie, bo ciemność zaślepiła jego oczy.

12. Piszę do was, dzieci, bo zostały wam przebaczone grzechy ze względu na jego imię.

13. Piszę do was, ojcowie, bo poznaliście tego, który jest od początku. Piszę do was, młodzieńcy, bo zwyciężyliście złego. Piszę do was, dzieci, bo poznałyście Ojca.

Czytaj pełny rozdział 1 Jana 2