14. Jeśliby wypełnienie tej obietnicy zależałoby od przestrzegania Prawa, to wiara Abrahama straciłaby sens, a obietnica stałaby się pusta.
15. Prawo wiąże się z karą, a tam, gdzie nie ma Prawa, nie ma i przestępstwa.
16. Dlatego obietnica dla wszystkich potomków Abrahama wypływa z wiary oraz łaski od Boga. Dotyczy ona nie tylko tego, który przestrzega Prawa, ale i tego, kto wierzy Bogu, podobnie jak Abraham, nasz wspólny przodek.
17. Bóg powiedział bowiem o nim: „Uczyniłem cię ojcem wielu narodów”. Abraham uwierzył Bogu jako Temu, który ożywia umarłych i powołuje do istnienia to, czego nie ma.
18. Nie mając dowodów na to, że tak się stanie, Abraham uwierzył, że będzie ojcem wielu narodów. Powiedziano Mu bowiem: „Takie właśnie będzie twoje potomstwo”.
19. Nie stracił wiary, choć widział, że on sam się starzeje – miał już wtedy bowiem prawie sto lat – i że Sara nie może już mieć dzieci.
20. Ani przez chwilę nie zwątpił jednak w Bożą obietnicę. Przeciwnie, jego wiara wzrosła, przynosząc chwałę Bogu.
21. Był przekonany, że Bóg jest w stanie spełnić to, co obiecał.
22. I właśnie dzięki temu został przez Niego uniewinniony.
23. Te wspaniałe Boże słowa o uniewinnieniu zostały skierowane nie tylko do niego,
24. ale także do nas, którzy dostąpiliśmy uniewinnienia dzięki temu, że uwierzyliśmy Bogu, który wskrzesił Jezusa, naszego Pana.
25. On został wydany za nasze grzechy i zmartwychwstał, aby nas uniewinnić.