1. Dlatego kimkolwiek jesteś, ty, który osądzasz innych, sam nie dasz rady się wybronić. Osądzając kogoś innego, skazujesz samego siebie, bo dopuszczasz się tych samych czynów.
2. Wiemy zaś, że Bóg sprawiedliwie ukarze każdego popełniającego te czyny.
3. A może liczysz na to, sędzio i przestępco w jednej osobie, że unikniesz Bożego sądu?
4. Lub może lekceważysz Jego ogromną dobroć, cierpliwość i wielkoduszność? Czy nie zdajesz sobie sprawy z tego, że Bóg w swojej dobroci pragnie doprowadzić cię do opamiętania?
5. Poprzez swój upór i serce niezdolne do opamiętania skazujesz się na straszliwą karę. Nadejdzie bowiem dzień gniewu, który będzie czasem sprawiedliwego sądu Bożego.
6. Wtedy to Bóg da każdemu to, na co zasłużył.