1. Słabego w wierze otaczajcie troską bez spierania się o jego poglądy.
2. Jeden spożywa każdy pokarm, słaby zaś jest wegetarianinem.
3. Pierwszy niech nie pogardza drugim, a drugi niech nie potępia pierwszego – Bóg go przecież do siebie przygarnął.
4. Kim jesteś, że potępiasz czyjegoś sługę? Jego Pan podtrzymuje go lub pozwala mu upaść. Ostatecznie i tak postawi go na nogi, bo ma taką moc.
5. Dla jednego wszystkie dni tygodnia są takie same, dla innego niektóre z nich mają szczególne znaczenie. Każdy niech się trzyma własnego przekonania.
6. Kto uważa pewne dni za szczególne, robi to dla Pana. I kto spożywa każdy pokarm, również czyni to ze względu na Pana – bo dziękuje Bogu za jedzenie. Ten zaś, kto nie je wszystkiego, też robi to dla Pana i on także Mu dziękuje.
7. Nikt z nas nie żyje dla siebie ani dla siebie nie umiera.
8. Czy żyjemy, czy umieramy – wszystko robimy dla Pana. I w życiu, i w śmierci – zawsze należymy do Niego!
9. Chrystus umarł i powstał z martwych właśnie po to, aby być Panem życia i śmierci.
10. Dlaczego więc potępiasz innego wierzącego? Albo dlaczego gardzisz nim? Przecież wszyscy staniemy przed tym samym sądem Bożym.
11. Czytamy przecież:„Przysięgam na swoje życie – mówi Pan– że przede Mną ugnie się każde kolano,a każdy język uczci Boga”.
12. Każdy z nas odpowie przed Bogiem za siebie.