9. Bóg, któremu służę całym sercem, głosząc dobrą nowinę o Jego Synu, jest mi świadkiem, że nieustannie o was myślę!
10. Stale proszę Go o to, aby jeśli taka jest Jego wola, pozwolił mi w końcu was odwiedzić.
11. Gorąco pragnę was zobaczyć i podzielić się z wami duchowym darem dla waszego umocnienia,
12. abyśmy wzajemnie zachęcili się swoją wiarą: wy moją, a ja waszą.
13. Drodzy przyjaciele! Wiedzcie, że wiele razy zamierzałem już do was przybyć, aby i wśród was – podobnie jak wśród innych pogan – zebrać duchowy owoc, ale jak dotąd zawsze pojawiały się jakieś przeszkody.
14. Czuję się dłużnikiem Greków i nie – Greków, uczonych i niewykształconych.
15. Dlatego tak bardzo chciałbym przedstawić dobrą nowinę również wam, mieszkańcom Rzymu.
16. Nie wstydzę się jej. Jest ona bowiem mocą Boga niosącą zbawienie wszystkim, którzy uwierzą: zarówno Żydom, jak i poganom.
17. Poprzez dobrą nowinę Bóg ogłosił uniewinnienie grzeszników, które bierze początek z wiary i do wiary prowadzi. Pismo mówi bowiem: „Prawy człowiek będzie żył dzięki wierze”.
18. Bóg okazuje jednak również swój gniew z powodu wszelkiego grzechu i nieprawości ludzi, którzy poprzez swoje złe czyny zaciemniają prawdę.
19. Wiedzą oni, jak można poznać Boga, bo On sam im to pokazał.