Nowy Testament

Mateusza 26:8-21 Słowo Życia (PSZ)

8. Widząc to, uczniowie oburzyli się:– Co za marnotrawstwo!

9. Przecież można było sprzedać te perfumy i rozdać pieniądze biednym!

10. – Dlaczego ją krytykujecie? – zapytał Jezus, widząc ich reakcję. – Przecież spełniła dobry uczynek!

11. – Biedni zawsze będą wśród was, a Mnie już wkrótce zabraknie.

12. Namaszczając tym olejkiem, przygotowała Mnie na pogrzeb.

13. Zapewniam was: Gdziekolwiek na świecie będzie głoszona dobra nowina, wszędzie będzie się mówić o tym, co zrobiła, i będzie się o niej pamiętać.

14. Tymczasem Judasz z Kariotu, jeden z Dwunastu, poszedł do najwyższych kapłanów

15. i zapytał:– Ile mi zapłacicie, jeśli wydam wam Jezusa?I dali mu trzydzieści srebrnych monet.

16. Od tej chwili Judasz czekał już tylko na sprzyjającą okazję, aby wydać Jezusa.

17. W pierwszym dniu święta Paschy, uczniowie zapytali Jezusa:– Gdzie mamy przygotować kolację paschalną?

18. – Idźcie do miasta! – powiedział. – Udajcie się do naszego znajomego i powiedzcie mu: „Nasz Nauczyciel zawiadamia: Nadchodzi już czas! U ciebie chcę spożyć z moimi uczniami świąteczną kolację”.

19. Uczniowie zrobili tak, jak im polecił, i zajęli się przygotowaniem posiłku.

20. Wieczorem, wraz z Dwunastoma, Jezus zajął miejsce przy stole.

21. Gdy zaczęli posiłek, powiedział:– Mówię wam: Jeden z was, siedzących tu ze Mną, zdradzi Mnie.

Czytaj pełny rozdział Mateusza 26