13. Zapewniam was: Gdziekolwiek na świecie będzie głoszona dobra nowina, wszędzie będzie się mówić o tym, co zrobiła, i będzie się o niej pamiętać.
14. Tymczasem Judasz z Kariotu, jeden z Dwunastu, poszedł do najwyższych kapłanów
15. i zapytał:– Ile mi zapłacicie, jeśli wydam wam Jezusa?I dali mu trzydzieści srebrnych monet.
16. Od tej chwili Judasz czekał już tylko na sprzyjającą okazję, aby wydać Jezusa.
17. W pierwszym dniu święta Paschy, uczniowie zapytali Jezusa:– Gdzie mamy przygotować kolację paschalną?
18. – Idźcie do miasta! – powiedział. – Udajcie się do naszego znajomego i powiedzcie mu: „Nasz Nauczyciel zawiadamia: Nadchodzi już czas! U ciebie chcę spożyć z moimi uczniami świąteczną kolację”.
19. Uczniowie zrobili tak, jak im polecił, i zajęli się przygotowaniem posiłku.
20. Wieczorem, wraz z Dwunastoma, Jezus zajął miejsce przy stole.
21. Gdy zaczęli posiłek, powiedział:– Mówię wam: Jeden z was, siedzących tu ze Mną, zdradzi Mnie.
22. – Ale to chyba nie ja, Panie? – mówili zasmuceni jeden przez drugiego.
23. – To ten, który jednocześnie ze Mną sięga do półmiska – odpowiedział.
24. – Ja, Syn Człowieczy, muszę umrzeć, zgodnie z tym, co dawno zapowiedzieli prorocy. Marny jednak los tego, kto Mnie wyda. Lepiej byłoby, aby się wcale nie urodził!
25. Judasz również Go zapytał:– To ja, Nauczycielu?– Sam to powiedziałeś – odrzekł Jezus.
26. Później, podczas kolacji, Jezus wziął do rąk chleb. Podziękował za niego Bogu, połamał go na kawałki, i podał uczniom, mówiąc:– Weźcie i jedzcie, to jest moje ciało.
27. Wziął też do ręki kielich z winem. Podziękował, podał uczniom, i powiedział:– Pijcie z niego wszyscy.
28. To jest moja krew, pieczętująca przymierze. Przelewam ją, aby wielu otrzymało przebaczenie grzechów.