Nowy Testament

Mateusza 22:6-13 Słowo Życia (PSZ)

6. A niektórzy nawet naubliżali posłańcom i zabili ich.

7. Władca wpadł w gniew: wysłał wojsko, zgładził zabójców i spalił ich miasto.

8. Potem rzekł sługom: „Uczta weselna została przygotowana, ale zaproszeni okazali się jej niegodni.

9. Wyjdźcie więc na ulice i zaproście na wesele wszystkich, których spotkacie”.

10. Poszli więc i przyprowadzili z ulic wszystkich napotkanych ludzi – zarówno złych, jak i dobrych. W ten sposób sala biesiadna zapełniła się gośćmi.

11. Gdy władca wszedł, aby ich zobaczyć, zauważył człowieka, który nie miał na sobie weselnego ubrania.

12. „Przyjacielu!” – zwrócił się do niego. – „Jak się tu znalazłeś, nie mając weselnego ubrania?”. On jednak nic nie odpowiedział.

13. Wówczas władca rozkazał sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności, gdzie panuje lament i rozpacz!”.

Czytaj pełny rozdział Mateusza 22