1. Jezus przedstawił jeszcze jedną przypowieść:
2. – Królestwo niebieskie jest podobne do władcy, który wyprawił synowi wesele.
3. Posłał służących, aby powiadomili zaproszonych, ale ci nie chcieli przyjść.
4. Poprzez innych służących wysłał im więc następującą wiadomość: „Uczta gotowa, mięso na rożnach – wszystko przygotowane! Zapraszam na wesele!”.
5. Ale goście zlekceważyli zaproszenie: jeden poszedł na pole, inny – do swojego sklepu.
6. A niektórzy nawet naubliżali posłańcom i zabili ich.
7. Władca wpadł w gniew: wysłał wojsko, zgładził zabójców i spalił ich miasto.
8. Potem rzekł sługom: „Uczta weselna została przygotowana, ale zaproszeni okazali się jej niegodni.
9. Wyjdźcie więc na ulice i zaproście na wesele wszystkich, których spotkacie”.
10. Poszli więc i przyprowadzili z ulic wszystkich napotkanych ludzi – zarówno złych, jak i dobrych. W ten sposób sala biesiadna zapełniła się gośćmi.
11. Gdy władca wszedł, aby ich zobaczyć, zauważył człowieka, który nie miał na sobie weselnego ubrania.
12. „Przyjacielu!” – zwrócił się do niego. – „Jak się tu znalazłeś, nie mając weselnego ubrania?”. On jednak nic nie odpowiedział.
13. Wówczas władca rozkazał sługom: „Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności, gdzie panuje lament i rozpacz!”.
14. Wielu jest bowiem zaproszonych, ale mało wybranych.
15. Tymczasem faryzeusze naradzali się, jak sprowokować Jezusa do jakiejś niefortunnej wypowiedzi. Potrzebny był im bowiem pretekst do oskarżenia Go.
16. Wysłali więc swoich ludzi oraz zwolenników Heroda z takim pytaniem:– Nauczycielu! Wiemy, że nie boisz się mówić prawdy. Nie dostosowujesz się też do opinii ludzi ani do ich oczekiwań, lecz uczciwie nauczasz prawd Bożych.
17. Powiedz nam więc, czy słusznie płacimy podatki Rzymowi, czy nie?