5. „Powiedzcie córce Syjonu:Oto przybywa twój Król,łagodny, jadący na osiołku– źrebięciu oślicy!”.
6. Uczniowie poszli i zrobili tak, jak im polecił Jezus.
7. Przyprowadzili zwierzęta i zarzucili na nie płaszcze, tak by Jezus mógł na nich usiąść.
8. Mnóstwo ludzi rozkładało zaś na ziemi swoje płaszcze, inni obcinali gałązki z drzew i rzucali je na drogę.
9. A cały tłum przed Nim i wokół Niego wołał:– Niech żyje Król, potomek Dawida!Błogosławiony Ten,który przychodzi w imieniu Pana!Chwała Królowi!
10. Gdy wjechał do Jerozolimy, całe miasto było już poruszone.– Kto to taki? – pytali jedni.
11. – To Jezus, prorok z Nazaretu w Galilei – odpowiadali drudzy.
12. Jezus zaś wszedł do świątyni i wypędził z niej wszystkich sprzedawców oraz kupujących. Powywracał stoły wymieniających pieniądze oraz stragany sprzedawców gołębi.
13. Powiedział do nich:– Pismo mówi:„Moja świątynia ma być domem modlitwydla wszystkich narodów,a wy zrobiliście z niej kryjówkę złodziei”.
14. W świątyni podchodzili do Niego niewidomi i kalecy, a On ich uzdrawiał.
15. Lecz gdy najwyżsi kapłani oraz przywódcy religijni zobaczyli te cuda i usłyszeli dzieci wykrzykujące: „Niech żyje Król, potomek Dawida!” – bardzo się oburzyli.– Czy słyszysz, co oni wykrzykują? – pytali.
16. – Słyszę – odrzekł Jezus. – A czy nie czytaliście nigdy w Piśmie słów:„Przyjąłeś chwałę z ust dziecii niemowląt”?
17. I odszedł od nich. Następnie opuścił miasto i udał się na nocleg do Betanii.