Nowy Testament

Mateusza 13:1-12 Słowo Życia (PSZ)

1. Jeszcze tego samego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem,

2. gdzie wkrótce zgromadziły się ogromne tłumy. Wsiadł więc do łodzi, a ludzie pozostali na brzegu.

3. Zaczął ich wtedy nauczać posługując się przypowieściami:– Pewien rolnik postanowił zasiać ziarno.

4. Gdy rozsiewał je na polu, niektóre nasiona upadły na udeptaną ścieżkę. Zaraz przyleciały ptaki i wydziobały je.

5. Inne upadły na cienką warstwę gleby, pod którą była skała.

6. Te, choć szybko wyrosły, wkrótce zwiędły w słonecznym upale i zginęły, ponieważ w płytkiej glebie ich korzenie nie znalazły dosyć wody.

7. Jeszcze inne upadły między chwasty i niebawem zostały przez nie zagłuszone.

8. Niektóre jednak trafiły na dobrą glebę i dały po sto, sześćdziesiąt lub trzydzieści ziaren plonu.

9. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha uważnie!

10. Uczniowie podeszli do Jezusa i zapytali:– Dlaczego nauczasz ludzi poprzez przypowieści?

11. – Wam dano zrozumieć tajemnice dotyczące królestwa niebieskiego – wyjaśnił.

12. – Kto ma Bożą mądrość, otrzyma jej więcej i będzie opływał w dostatek. A ten, kto jej nie ma, straci nawet tę odrobinę, którą posiada.

Czytaj pełny rozdział Mateusza 13