22. Przyprowadzono wtedy do Jezusa człowieka niemego i ślepego – zniewolonego przez demona. Jezus uzdrowił go, przywracając mu wzrok i mowę,
23. a cały tłum wpadł w podziw, mówiąc:– Czyż On nie jest Mesjaszem, potomkiem króla Dawida?
24. Gdy faryzeusze dowiedzieli się o tym cudzie, stwierdzili:– Wypędza demony, bo Belzebub, władca demonów, mu w tym pomaga.
25. – Każde królestwo, które jest wewnętrznie skłócone, upadnie – odparł Jezus, znając ich myśli. – I żadne miasto ani dom nie przetrwają, jeśli panuje w nich niezgoda.
26. Jeśli szatan wypędza szatana, to zwalcza siebie samego. Jak więc jego królestwo może przetrwać?
27. Skoro ja wypędzam demony mocą Belzebuba, to dzięki komu robią to wasi synowie? To oni was osądzą!
28. Lecz jeśli wypędzam demony mocą Ducha Bożego, znaczy to, że przyszło do was królestwo Boże.
29. Jak można wejść do domu siłacza i okraść go, jeśli się go najpierw nie obezwładni? Dopiero wtedy można zabrać jego rzeczy.
30. Kto nie jest po mojej stronie, jest przeciwko Mnie. A kto ze Mną nie zbiera, ten rozprasza.
31. Dlatego ostrzegam: Każdy grzech i bluźnierstwo mogą być przebaczone, lecz bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu nie będzie przebaczone!
32. Jeśli ktoś powiedziałby coś przeciwko Mnie, Synowi Człowieczemu, może otrzymać przebaczenie. Ale jeśli ktoś powiedziałby coś przeciwko Duchowi Świętemu, nie otrzyma przebaczenia ani w tym, ani w przyszłym życiu.
33. Albo uznajcie, że drzewo jest dobre – i wtedy daje dobry owoc, albo uznajcie, że jest złe – a wtedy i jego owoc jest zły. Drzewo rozpoznaje się przecież po owocach.
34. Jesteście podli! Zresztą jak wy, źli ludzie, możecie mówić coś dobrego? Przecież usta, gdy mówią, czerpią z serca.
35. Człowiek dobry wyciąga ze swojego skarbca dobre rzeczy, a człowiek zły – złe rzeczy.