Nowy Testament

Marka 5:36-42 Słowo Życia (PSZ)

36. Lecz Jezus, nie zważając na to, co mówią, rzekł do Jaira:– Uwierz Mi i niczego się nie bój!

37. Powstrzymał idący tłum i udał się do jego domu, biorąc ze sobą tylko Piotra, Jakuba i Jana.

38. Panowało tam zamieszanie, słychać było płacz i zawodzenie.

39. Jezus wszedł do środka i rzekł:– Po co ten lament i popłoch? Dziecko przecież nie umarło, tylko śpi!

40. Słysząc to, wyśmiewali Go. Lecz On rozkazał, by wszyscy wyszli, a sam z trzema uczniami oraz ojcem i matką dziewczynki wszedł do pokoju, gdzie leżała.

41. Wziął ją za rękę i powiedział:– Talitha kum! (co znaczy: „Dziewczynko, mówię ci: Wstań!”).

42. Ona natychmiast wstała z łóżka i zaczęła biegać, miała bowiem dwanaście lat. Rodzice oniemieli.

Czytaj pełny rozdział Marka 5