13. A gdy Jezus zgodził się, złe duchy opuściły człowieka i weszły w świnie, po czym całe stado, liczące około dwa tysiące sztuk, rzuciło się pędem ze stromego zbocza wprost do jeziora i utonęło.
14. Pasterze stada uciekli wtedy do pobliskiego miasta i okolicznych wiosek, opowiadając wszystkim o tym, co się stało. Ludzie wyszli z domów, aby zobaczyć, co się dzieje,
15. i wkrótce wokół Jezusa zgromadził się spory tłum. A gdy dostrzegli szaleńca, który siedział teraz ubrany, spokojny i w pełni władz umysłowych, przestraszyli się.
16. Naoczni świadkowie opowiedzieli przybyłym o wszystkim, co się wydarzyło.
17. Wówczas tłum zaczął błagać Jezusa, żeby opuścił ich okolicę.
18. Jezus wszedł więc do łodzi, a wtedy uzdrowiony zapytał Go, czy może z Nim pozostać.
19. Jezus jednak odmówił:– Wracaj do domu, do swoich krewnych – powiedział – i opowiedz im, co zrobił dla ciebie Pan i jak wielkie okazał ci miłosierdzie.
20. Poszedł więc i opowiadał w Dekapolu o tym, co Jezus dla niego uczynił; a ludzie słuchali go pełni zdumienia.
21. Gdy Jezus przeprawił się na drugą stronę jeziora, na brzegu czekał na Niego wielki tłum.
22. Był tam także Jair, przełożony miejscowej synagogi, który padł przed Jezusem na twarz i błagał o uzdrowienie swojej córeczki.
23. – Jest umierająca – mówił zrozpaczony. – Proszę, połóż na nią ręce i przywróć ją do życia!
24. Jezus poszedł więc z Jairem, a za nim – wielki tłum ludzi.
25. Wśród nich znajdowała się kobieta, która od dwunastu lat cierpiała na krwotok.
26. Lekarze zadali jej wiele cierpień, ale choć wydała na nich wszystkie pieniądze, nie było poprawy – przeciwnie, jej stan się pogorszył.
27. Gdy więc usłyszała o nadzwyczajnych cudach Jezusa, przecisnęła się przez tłum i dotknęła z tyłu Jego ubrania.
28. Myślała bowiem: „Jeśli tylko dotknę Jego płaszcza, zostanę uzdrowiona”.
29. Gdy Go dotknęła, krwotok natychmiast ustał i poczuła, że jest już zdrowa.
30. Jezus od razu zorientował się, że wyszła z Niego uzdrawiająca moc. Odwrócił się więc do tłumu i zapytał:– Kto dotknął mojego płaszcza?