12. Lecz On surowo zabraniał im to mówić.
13. Potem wszedł na górę i przywołał do siebie tych, których wybrał.
14. A gdy przyszli, wyznaczył spośród nich dwunastu uczniów, którzy mieli Mu zawsze towarzyszyć oraz głosić Jego naukę
15. i uwalniać ludzi od demonów.
16. Oto ich imiona: Szymon, któremu Jezus nadał imię Piotr,
17. Jakub i Jan – synowie Zebedeusza, nazwani przez Jezusa Synami Gromu,
18. Andrzej, Filip, Bartłomiej, Mateusz, Tomasz, Jakub – syn Alfeusza, Tadeusz, Szymon Gorliwy
19. i Judasz z Kariotu – ten, który później wydał Jezusa.
20. Gdy zaś powrócił z nimi do domu, w którym udzielono Mu gościny, znów zaczęły nadchodzić tłumy. I wkrótce było tylu ludzi, że Jezus z uczniami nie mieli nawet czasu, by cokolwiek zjeść.
21. Gdy Jego krewni usłyszeli, co się dzieje, przyszli z zamiarem zabrania Go do domu.– Musiał postradać zmysły! – mówili.
22. Natomiast przywódcy religijni, którzy przybyli z Jerozolimy, stwierdzili:– On jest opętany przez Belzebuba! Wypędza demony, bo władca demonów Mu w tym pomaga.
23. Jezus przywołał ich i w prosty sposób wyjaśnił:– Jak szatan może wypędzać szatana?
24. Każde królestwo, które jest wewnętrznie skłócone, upadnie.
25. Dom pełen kłótni i podziałów jest przecież skazany na zagładę.
26. Gdyby szatan walczył sam ze sobą, jak mógłby przetrwać?
27. Chcąc przeszukać i okraść dom siłacza, trzeba go przecież najpierw obezwładnić!
28. Oświadczam wam, że każdy grzech może zostać odpuszczony człowiekowi, nawet jeśli jest to bluźnierstwo pod adresem mojego Ojca.
29. Jeśli jednak ktoś bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia i na wieki pozostanie winien grzechu.