1. Następnego dnia, wczesnym rankiem, najwyżsi kapłani, starsi i przywódcy religijni zebrali się razem z całą Wysoką Radą i postanowili przekazać Jezusa pod zbrojną eskortą Piłatowi, rzymskiemu gubernatorowi.
2. A gdy przyprowadzono Jezusa do Piłata, ten zapytał Go:– Jesteś Królem Żydów?– Sam to potwierdzasz – odpowiedział mu Jezus.
3. A ponieważ, obecni tam, najwyżsi kapłani ciągle wysuwali przeciwko Niemu wiele zarzutów,
4. Piłat zapytał Go:– Czemu nic nie mówisz? Czy nie słyszysz tych wszystkich oskarżeń?
5. Lecz, ku jego wielkiemu zdziwieniu, Jezus nie odezwał się już ani słowem.
6. A był zwyczaj, że raz w roku, na święto Paschy, Piłat uwalniał na prośbę ludu jednego żydowskiego więźnia.
7. W tym czasie przebywał właśnie w więzieniu Barabasz, skazany wraz z innymi za morderstwo popełnione podczas rozruchów.
8. Gdy więc, jak co roku, przed rezydencją Piłata, zebrali się ludzie proszący o uwolnienie więźnia, gubernator zapytał ich:
9. – Czy chcecie, abym uwolnił Króla Żydów?
10. Zorientował się bowiem, że to najwyżsi kapłani z nienawiści uknuli ten spisek przeciwko Jezusowi.
11. Kapłani jednak podburzyli tłum i ten, zamiast o Jezusa, prosił o uwolnienie Barabasza.
12. – Co mam zatem zrobić z Królem Żydów? – kontynuował Piłat.
13. – Ukrzyżuj go! – zawołali w odpowiedzi.
14. – Ale dlaczego? – dopytywał Piłat. – Jakie przestępstwo popełnił?Oni jednak nie słuchali go i coraz głośniej wołali:– Ukrzyżuj go!!!
15. Chcąc więc zadowolić tłum, Piłat uwolnił Barabasza. Jezusa natomiast kazał ubiczować i skazał na śmierć przez ukrzyżowanie.
16. Żołnierze wyprowadzili Go na dziedziniec i zwołali cały oddział.
17. Ubrali Go w purpurowy płaszcz i włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni.
18. Potem, niby to oddając Mu honory, wykrzykiwali:– Niech żyje Król Żydów!