Nowy Testament

Łukasza 7:14-23 Słowo Życia (PSZ)

14. Następnie podszedł do trumny i dotknął jej, a niosący ją zatrzymali się.– Chłopcze! – powiedział. – Wstań!

15. I nagle zmarły ożył, usiadł i zaczął rozmawiać, a Jezus powierzył go matce.

16. Wtedy strach ogarnął wszystkich, którzy to widzieli. Wielbili Boga i mówili:– Wielki prorok pojawił się wśród nas! Bóg zatroszczył się dziś o swój lud!

17. Wieść o tym cudzie szybko rozeszła się po całej Judei, a nawet poza jej granicami.

18. Również uczniowie Jana Chrzciciela opowiedzieli mu o tym.

19. On zaś wysłał do Jezusa dwóch z nich z pytaniem: „Czy to Ty jesteś spodziewanym Mesjaszem, czy też mamy oczekiwać kogoś innego?”.

20. Uczniowie ci przybyli do Jezusa i powiedzieli:– Jan przysłał nas do Ciebie z pytaniem: Czy to Ty jesteś spodziewanym Mesjaszem, czy też mamy oczekiwać kogoś innego?

21. A w tym właśnie czasie, Jezus uzdrawiał wielu ludzi z różnych chorób, uwalniał ich od złych duchów, a niewidomym przywracał wzrok.

22. – Wracajcie do Jana – odrzekł – i powiedzcie o tym, co usłyszeliście i zobaczyliście: niewidomi widzą, kalecy chodzą, trędowaci odzyskują zdrowie, głusi słyszą, umarli powracają do życia, ubogim głoszona jest dobra nowina.

23. Szczęśliwy jest ten, kto nie straci wiary we Mnie.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 7