Nowy Testament

Łukasza 4:14-24 Słowo Życia (PSZ)

14. Jezus, pełen mocy Ducha Świętego, powrócił do Galilei.

15. Dzięki swoim wystąpieniom w synagogach stał się wkrótce znany w całej okolicy i wszyscy ludzie chwalili Go.

16. Gdy przybył do rodzinnego Nazaretu, jak zwykle w szabat udał się do synagogi. Podczas nabożeństwa wstał, aby przeczytać tekst z Pisma.

17. Podano Mu księgę proroka Izajasza, a On otworzył ją i przeczytał następujący fragment:

18. – „Duch Pana jest ze Mną.On wybrał Mnie,abym przekazał biednym dobrą nowinę.Posłał Mnie, abym ogłosił,że więźniowie odzyskają wolność,niewidomi – wzrok,a zniewoleni będą uwolnieni od tych,którzy ich gnębią.

19. Mam również obwieścić wszystkim,że nadszedł czas szczególnej łaski od Pana”.

20. Potem zamknął księgę, oddał ją słudze i usiadł. A wszyscy obecni w synagodze z napięciem wpatrywali się w Niego.

21. Wtedy zaczął mówić:– Dziś jesteście świadkami spełnienia się tych słów!

22. Słuchający byli pełni uznania, ale dziwili się, że wypowiedział tak niezwykłe słowa.– Jak to możliwe? – zastanawiali się. – Przecież to syn Józefa!

23. On jednak powiedział do nich:– Być może przypomnicie mi przysłowie: „Lekarzu, wylecz najpierw samego siebie”. Powiecie też: „Tyle słyszeliśmy o cudach, których dokonałeś w Kafarnaum. Zrób coś i dla swojego rodzinnego miasta”.

24. Posłuchajcie uważnie: Dotychczas żaden prorok nie cieszył się uznaniem w swojej własnej ojczyźnie.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 4