Nowy Testament

Łukasza 3:9-20 Słowo Życia (PSZ)

9. Siekiera Bożego sądu już jest przyłożona do pnia. I każde drzewo, które nie wydaje owocu, zostanie wycięte i rzucone w ogień.

10. – Co więc mamy czynić? – pytały tłumy.

11. – Jeśli masz dwa ubrania, daj jedno biednemu. Jeśli masz co jeść, podziel się z głodnym – odpowiadał Jan.

12. A przychodzili do niego nawet znani z nieuczciwości poborcy podatkowi, chcąc przyjąć chrzest. I pytali Go:– Nauczycielu, co mamy czynić?

13. – Nie pobierajcie większych podatków niż ustalono – odpowiadał im.

14. – A co z nami? – pytali żołnierze.– Od nikogo nie wymuszajcie pieniędzy. Zadowólcie się swoim żołdem! – odpowiedział. – I nikogo fałszywie nie oskarżajcie.

15. Ponieważ wszyscy oczekiwali przyjścia Mesjasza, zaczęto się zastanawiać, czy przypadkiem to Jan Nim nie jest.

16. On jednak zaprzeczył temu:– Ja was zanurzam w wodzie. Lecz niebawem nadejdzie ktoś potężniejszy ode mnie. Ktoś, komu nie jestem nawet godzien zdjąć butów! On będzie was zanurzał w Duchu Świętym i w ogniu.

17. On potrafi oddzielić plewy od ziarna i wszystko oczyścić – ziarno zbierze do magazynu, a plewy spali w niegasnącym ogniu.

18. Jan wiele razy w podobny sposób ostrzegał ludzi i głosił im dobrą nowinę.

19. Krytykował natomiast króla Heroda Antypasa za to, że ożenił się z Herodiadą, żoną swojego brata, oraz za inne złe czyny.

20. W późniejszym czasie król jeszcze dalej posunął się w swoim grzechu i uwięził Jana.

Czytaj pełny rozdział Łukasza 3